Geluk op de werkvloer, een nieuw beleidsproject voor elke personeelschef en elke manager die zijn of haar leiderschapsstijl wil heruitvinden.
Weer eens een zottigheid van MissPhilomene? Een nieuw buzzwoord? Of gewoon een Belgische grap? Niets daarvan, wel integendeel!

 
Happy HR gaat uit van de stelling dat de HR-chef, net als elke manager, heel wat te winnen heeft bij de ontwikkeling van arbeidsomstandigheden die zijn of haar medewerkers de gelegenheid bieden vrij, verantwoordelijk en dus gelukkig en performant te zijn. Steeds weer tonen enquêtes het aan: een gelukkige werknemer presteert beter, is creatiever, loyaler, minder vaak afwezig en minder vaak ziek. Gelukkige werknemers maken de klanten gelukkig, die op hun beurt andere stakeholders en betrokken partijen gelukkig maken (www.happinessday.be).

Ik vertel niets nieuws wanneer ik zeg dat HR-chefs zich al te vaak als Calimero gedragen: “Het is niet eerlijk”. Zij moeten hun plaats binnen het Directiecomité verdedigen, en noodzakelijke investeringen en het gebrek aan middelen steeds verantwoorden. Voortdurend moeten zij de confrontatie aangaan met harde cijfers. HR-mensen werken echter al te vaak voor zichzelf en lopen verloren in een Kafkaësk labyrint van regels, procedures en vreemde instrumenten – een labyrint dat ze overigens zelf hebben gebouwd. Gevangen in normatieve systemen voelen deze mannen en vrouwen die zich inzetten voor de resultaten van de onderneming vaak ontmenselijkt, om niet te zeggen gelobotomiseerd: de regels volgen of ten onder gaan. Een HR-functie wordt (soms terecht) door de onderneming beschouwd als een rem op de creativiteit, een obstakel voor een vlot en efficiënt beheer, een noodzakelijk kwaad waarvan men vergeten is waarom het dan wel noodzakelijk was.

In plaats van zichzelf te beschouwen als beheerders van menselijk kapitaal moeten HR-chefs ontwikkelaars worden van menselijk patrimonium (begrippen duurzaamheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid binnen de functie) om uiteindelijk tot volledig wasdom te komen in de functie van “Chief Happiness Officer“.

Deze evolutie gebeurt in verschillende stappen:
– een herpositionering van de HR-diensten en hun marketing;
– de ontwikkeling van een positieve cultuur van vertrouwen en verantwoordelijkheid die het menselijke aspect en de teambegrip centraal plaats in de organisatie;
– de opvolging van resultatenindicatoren die aan de basis liggen van duurzame baten voor alle actoren (stakeholders, medewerkers, klanten);
– de ontwikkeling van een nieuwe generatie van chefs;
– een weldoordacht gebruik van technologische en sociale media;
– de creatie van digitale en dynamische werkomgevingen;
– de ontmanteling van verouderde HR-modellen (HR-informatiesystemen, competentiebeheer, kennisbeheer, …)?

Zoals Tolstoj zegt: “Wil je gelukkig zijn, wees het dan”. HR- en niet HR managers moeten dit motto hanteren en ook hun medewerkers gelukkig laten zijn. Oprecht en zonder valse schroom.

Geïnspireerd en inspirerend kunnen ze zo werk maken van een organisatie die het geluk cultiveert. Dankzij hun aanpak zullen zijn een veel grotere, directere en duurzamere impact hebben op het (positieve) resultaat van de organisatie. Door hun dynamiek en veelzijdigheid als communicatoren – katalysatoren – vernieuwers – connectoren – talentenscouts – architecten van de organisatie – marketeers – … , zal hun toegevoegde waarde spontaan door hun collega’s en de organisatie worden (h)erkend.

In plaats van spelbrekers worden ze Happy HR die geluk uitstralen. En wat geldt voor HR, geldt ook voor managers.

Bestel :
Die Keure, April 2013, 29€ incl. btw.
http://businessandeconomics.diekeure.be/nl-be/catalogus/hr-332/happy-hr-4856
Laurence.vanhee@gmail.com